Noclegi Poznań

Nocleg w Poznaniu

Poznań to miasto, które oferuje bardzo szeroką i różnorodną bazę noclegową. Na przybywających tu gości, czy to w celach biznesowych, czy turystycznych czekają hotele, apartamenty, domy gościnne, pensjonaty, kwatery prywatne, ośrodki wypoczynkowe, a nawet kempingi i domki kempingowe. Właściwie w każdym rejonie miasta, można znaleźć różnego typu oferty, choć wiadomo, że są dzielnice, gdzie tych ofert jest zdecydowanie więcej. Poznańskie Stare Miasto to dzielnica, w której wybór noclegu nie będzie stanowił problemu. W obrębie okręgu, który wyznacza Warta, ul. Solna, al. Niepodległości oraz ul. Królowej Jadwigi, kwaterę można znaleźć praktycznie nieopodal każdego większego skrzyżowania. Ponadto w pobliżu (ok. 2,5 km od rynku na północ) mieści się największy poznański park (Cytadela – z cmentarzami, muzeami, obiektami fortecznymi). Poza Starówką noclegi w Poznaniu najłatwiej znaleźć w okolicy Dworca Głównego. Wzdłuż zaledwie jednej z pobliskich ulic – ul. Śniadeckich – trafić można na kilka propozycji (tanie hostele oraz apartamenty). Miejsca noclegowe w korzystnych cenach, z widokiem na jezioro czekają wokół jednego z najbardziej urokliwych terenów wypoczynkowych miasta, czyli Jeziora Maltańskiego, które w lecie staje się centrum sportów wodnych. Znajdują się tu hotele i obiekty noclegowe, które są w stanie zapewnić miejsce do spania nawet dla większych wycieczek. W lewobrzeżnych dzielnicach Warty, na obrzeżach miasta noclegi będą najtańsze. W dzielnicy Jeżyce w kwaterach pracowniczych ceny mogą wynieść nawet od 20 zł za dobę. Ponadto dojazd z tej części miasta na lotnisko zajmuje ok. 20 minut.

Obszar aglomeracji rozdzielony jest przez dwie rzeki (Warta i jej prawy dopływ – Cybina), nad którymi wzniesiono 9 mostów drogowych i 5 kolejowych. Przebiega tędy jeden z największych węzłów kolejowych w Polsce (obsługujący zarówno połączenia krajowe jak i międzynarodowe), a port lotniczy Poznań-Ławica może obsłużyć do 3,5 mln pasażerów rocznie. O rozwoju świadczy także podział administracyjny – w XX w na miasto składało się 5 dzielnic, obecnie – Poznań podzielony jest na 42 osiedla.

Miasto jest dobrze skomunikowane z resztą kraju. Zlokalizowane jest przy międzynarodowej autostradzie A2 (Świecko-Poznań-Warszawa), przez miasto przebiega także trasa S11, droga krajowa 92 oraz trasa E261. W mieście funkcjonuje Dworzec Główny – jest to dworzec kolejowy oraz autobusowy, który zlokalizowany jest na terenie Centrum Handlowego Poznań City Centrum. Z Dworca Głównego są połączenia krajowe oraz międzynarodowe.

Poznań - historyczna stolica Wielkopolski

Poznań to jedno z najstarszych polskich miast, historyczna stolica Wielkopolski. Już w IX wieku stanął tu warowny gród książęcy (na prawnym brzegu Warty) i to on właśnie dał początek miastu. W X wieku miasto było drugim co do ważności (po Gnieźnie) grodem, a także siedzibą władcy Polan – Mieszka I. To w Poznaniu po przyjęciu przez Polskę chrztu, powstało pierwsze biskupstwo. W wieku XII Poznań stanowił siedzibę wielkopolskiej linii Piastów. W wieku XIII natomiast został ustanowiony stolicą Wielkopolski. Wtedy też, żeby dać możliwość dalszego rozwoju, zaczęto zajmować zabudową także lewy brzeg Warty. W roku 1253 Poznań uzyskał lokację na prawie magdeburskim. Na przełomie XIII i XIV wieku w mieście wybudowano ratusz oraz powstał kamienny mur miejski. Miasto w tym okresie zajmowało powierzchnie około 21 hektarów i zamieszkałe było przez około 4 000 osób. Poznań mógł rozwijać się dynamicznie, gdyż obdarzony był bardzo wieloma przywilejami (m.in. prawo do bicia własnej monety, prawo składu, zwolnienie kupców z ceł oraz z podatków za kramy). Głównymi gałęziami gospodarczymi w Poznaniu było kupiectwo, rzemiosło oraz sukiennictwo. W wieku XIV i XV Poznań był istotnym ośrodkiem handlowym na mapie Europy. Miasto przecinało wiele szlaków handlowych - ze wschodu na zachód, a także z południa na północ, czyli z Krakowa nad Bałtyk. Wiek XVI to dla miasta najlepszy okres w jego historii. Wtedy Poznań stał się ważnym ośrodkiem kultury i nauki (powstała Akademia Lubrańskiego, Kolegium Jezuickie), powstawały tu oficyny drukarskie, papiernie, księgarnie. Równocześnie Poznań cały czas stanowił istotny węzeł handlowy pomiędzy wschodem a zachodem, rozwijała się także produkcja rzemieślnicza. Także pod względem urbanistycznym i przestrzennym miasto cały czas się rozwijało. Bardzo mocno rozbudowywane były przedmieścia. Rozwój miasta znacznemu zmniejszeniu uległ w drugiej połowie XVII wieku, a główną przyczyną takie stanu rzeczy były wojny ze Szwedami, wojna północna, zamieszki związane z konfederacją barską, a także klęski żywiołowe. W okresie rozbiorów miasto zostało wcielone w granice Prus. Pod koniec XVIII wieku stało się stolicą prowincji Prusy Południowe oraz siedzibą garnizonu. Spowodowało to napływ ludności niemieckiej oraz wzmożonej germanizacji polskich mieszkańców. Mimo to Poznań był znany i ceniony przez polskie środowiska niepodległościowe, jako ośrodek broniący polskości. W XIX wieku miasto ponownie intensywnie się rozwijało. Budowane były manufaktury, rozwijał się przemysł, a także powstała nowoczesna infrastruktura miejska. W roku 1919 Poznań wrócił w granice Polskie (po powstaniu wielkopolskim). Miasto w okresie międzywojennym zaczęło rozwijać się w kierunku południowo-wschodnim (prawy brzeg Warty). Rozbudowa była intensywna i wielokierunkowa: powstawały nowe szkoły, w tym szkoły wyższe, nowe domy mieszkalne, hotele, restauracje, sieć handlowo-usługowa, instytucje kulturalne, rozwijał się transport. Równocześnie miasto rozwijało się jako ośrodek przemysłowy, powstało tu wiele dużych fabryk. II wojna światowa odcisnęła na mieście piętno w postaci zniszczeń wynoszących ponad 50%. Po wojnie większość fabryk oraz placówek kulturalnych, sportowych, oświatowych i szpitali zostało upaństwowionych, czyli przejął je Skarb Państwa. Poznań był wtedy jednym z najbardziej uprzemysłowionych miast w kraju. W roku 1956 miasto stało się miejscem masowego protestu robotniczego, który został przez ówczesne władze, krwawo stłumiony. Lata 80. to spadek tempa rozwoju zarówno jeśli chodzi o budownictwo mieszkaniowe, jak i rozwój infrastruktury. Po transformacji systemowej w mieście nastąpiła prywatyzacja większych przedsiębiorstw, a te fabryki, które były przestarzałe zostały zlikwidowane. Zmiany w gospodarce spowodowały intensywny rozwój sektora prywatnego (branża handlowo-usługowa), usług bankowych, inwestycyjnych, zaczęły powstawać firmy konsultingowe, biura nieruchomości. W ten sposób Poznań stał się nowoczesnym, europejskim miastem, otwartym i przyjaznym dla każdego mieszkańca. Poznań dzisiaj to centrum gospodarcze i kulturalne.

Poznań – centrum wystawiennicze i inne atrakcje

Poznań jest najstarszym i największym w Polsce ośrodkiem targowym. Handlowe tradycje miasta sięgają tak naprawdę jego początków, gdy miasto otrzymało przywilej dotyczący handlu. Jeszcze w trakcie, gdy Poznań był pod zaborem pruskim, została w nim zorganizowana Wystawa Wschodnioniemiecka (od 15 maja do 20 września 1911 roku). Pierwszy Targ w Poznaniu, gdy Polska wróciła na mapę świata, odbył się w roku 1921 i przybyli na niego wystawcy z całego kraju. Cztery lata później, gdy odbywał się V Targ Poznański było to już wydarzenie międzynarodowe, w którym uczestniczyło ponad 2000 wystawców z 16 krajów. Od tego momentu znaczenie wydarzenia z roku na rok wzrastało, z tego też powodu w roku 1927 została zmieniona jego nazwa na Międzynarodowe Targi Poznańskie. MTP przetrwały wielki kryzys w latach 30. XX wieku, ale II wojna światowa przerwała ich funkcjonowanie, a zniszczenia wojenne terenów targowych wyniosły aż 85%. To jednak nie przeszkodziło w odrodzeniu się firmy, która już w 1946 zorganizowała pierwszą powojenną wystawę. Rok później wydarzenie miało charakter międzynarodowy i od tego momentu MTP stało się organizatorem bardzo wielu wydarzeń, zarówno na terenie swoich obiektów, jak i poza nimi, co sprawia, że jest bez wątpienia liderem polskiego rynku wystawienniczego. Przybywając na największe wydarzenia wystawiennicze, warto zawczasu pomyśleć o komfortowym noclegu w Poznaniu, zwłaszcza że w tym okresie do miasta ściągają wystawcy nie tylko z Polski, ale i z całego świata. Oprócz biznesowego ruchu turystycznego (38% turystów), Poznań odwiedzany jest także w celach wypoczynkowych i rekreacyjnych. A czeka tu na odwiedzających wiele atrakcji.

Wielkim uznaniem turystów cieszy się Jezioro Maltańskie. Jest to sztuczny zbiornik, zlokalizowany na prawym brzegu Warty, oddany do użytku w roku 1952, a utworzony w wyniku spiętrzenia wód Cybiny. Jezioro jest intensywnie wykorzystywane przez fanów sportów wodnych, a w jego okolicy znajduje się bogata infrastruktura rekreacyjno-sportowa. Poznański Ośrodek Sportu I Rekreacji oferuje: tor regatowy, gdzie odbywają się co roku prestiżowe zawody kajakarskie i wioślarskie (Mistrzostwa Światy, Mistrzostwa Europy, Puchar Świata), kryte lodowisko, Skatepark Rampa, plac zabaw Statek Piracki, Hotel Camping, Maltańskie Centrum Szkoleniowo-Konferencyjne, Kopiec Wolności, Polany: Zielona, Biesiadna, Harcerza, Plac Górny.

W pobliżu Jeziora Maltańskiego zlokalizowany jest także Kompleks Sportowo-Rekreacyjny Termy Maltańskie (ul. Termalna 1). W skład kompleksu wchodzi: aquapark (baseny, zjeżdżalnie, place zabaw), sauny (ziołowa, kelo, event, panorama, kamienna, infrared), baseny sportowe (pełnowymiarowe baseny olimpijskie spełniające światowe standardy, wieża do skoków, siłownia, sauny).

Kolejnym sportowym obiektem w pobliżu Jeziora jest Malta Ski. Czekają tu na odwiedzających: 2 stoki narciarskie (wyciąg krzesełkowy i orczykowy), wypożyczalnia sprzętu narciarskiego, kadra instruktorska, karuzela łańcuchowa, kolejka górska, letni tor saneczkowy, minigolf, plac zabaw.

Poznań dla rodzin z dziećmi

Poznań to dobre miejsce dla rodzin z dziećmi. Można tu spędzić miło czas na zabawie, jak i na zwiedzaniu ciekawych miejsc, gdzie dzieci nie tylko będą dobrze się bawić, ale i też mogą zdobyć wiedzę w ciekawy sposób.

Poznańskie Muzeum Pyry (ul. Wroniecka 18 - wejście od ul. Mokrej) – to niezwykłe miejsce, gdzie w ciekawy i niebanalny sposób można zapoznać się z historią ziemniaków, które w Poznaniu i jego okolicach nazywane są pyrami. Po muzeum oprowadza animator, są również interaktywne punkty, gdzie można poznać wiele ciekawostek.

Rogalowe Muzeum Poznań (ul. Stary Rynek 41) – muzeum ma na celu zaprezentowanie odwiedzającym historii oraz sposobu wypieku rogala świętomarcińskiego, będącego symbolem Poznania. Jest to placówka interaktywna, która przekazuje wiedzę nie tylko na temat rogali, ale także promuje poznańską kulturę (w tym gwarę).

Nowe ZOO (ul. Krańcowa 81) i Stare ZOO (ul. Zwierzyniecka 19) – to dwa oddziały, które tworzą wspólnie jedną całość. Jest to drugie co do wielkości ZOO w Polsce. W ZOO można podziwiać egzotyczne zwierzęta z całego świata: słonie, nosorożce, foki, ptaki egzotyczne, lisy, pandki, antylopy, lemury, wielbłądy, lwy, bizony, makaki i wiele wiele innych. Na terenie ZOO znajduje się także park linowy, melexy, kolejka.

Wartostrada – to ścieżka pieszo-rowerowa, która ciągnie się brzegiem Warty oraz Cybini, pomiędzy mostem Przemysława, a mostem Lecha (długość około 14 km). Przy trasie są ławeczki, jest wyznaczone miejsce na ognisko, siłownia, ścianka wspinaczkowa, boiska, place zabaw, przystań kajakowa.

Laboratorium Wyobraźni (ul. Rubież 46) w Poznańskim Parku Naukowo-Technologicznym – to oferta ciekawie spędzonego czasu dla dzieci i młodzieży. Dla odwiedzających przewidziane są dwie trasy: czerwona (poznawanie zjawisk z różnych dziedzin nauki, multimedialne stanowiska z fizyki i biologi, możliwość poznania zjawisk optycznych, przeprowadzenie eksperymentów, planetarium), ścieżka zielona (czasowa wystawa interaktywna, możliwość przeprowadzania eksperymentów, kącik łamigłówek).

Park Cytadela – to największy poznański park miejski, jest to o tyle ciekawe miejsce, że stanowi pozostałość po XIX-wiecznej twierdzy, a także fortu artyleryjskiego (największego w ówczesnej Europie). Obecnie park to miejsce, gdzie zarówno mieszkańcy, jak i turyści chętnie odpoczywają od zgiełku miasta. Są tu piękne, szerokie aleje, ślicznie urządzone zakątki, place zabaw dla dzieci, a wszystko to w centrum miasta.

Zabytki Poznania

Turyści, którzy zdecydują się na noclegi w stolicy Wielkopolski, mogą tutaj zachwycić się przepiękną architekturą, wyjątkowymi zabytkami, odwiedzić ciekawe muzea lub po prostu pospacerować urokliwymi uliczkami miasta. W Poznaniu można obejrzeć nie tylko pojedyncze zabytkowe budynki, ale także zabytkowe zespoły urbanistyczne: centrum miasta, 12 kamienic secesyjnych przy ul. Roosevelta, Kasińskiego i Zacisze, zespół mieszkaniowy Maxa Johowa (zespoły te powstały na przełomie XIX i XX wieku), z XV wieku natomiast są charakterystyczne domki budnicze znajdujące się na Starym Rynku.

Wśród budynków wartych obejrzenia znajduje się z pewnością:

• Bazylika archikatedralna Świętych Apostołów Piotra i Pawła. Mieści się przy ul. Ostrów Tumski 17. Budynek powstał w XIV wieku, przetrwał kilka pożarów, w tym ostatni w roku 1945, podczas którego został zniszczony w ponad 60% (kaplice otaczające katedrę – praktycznie nie uległy wtedy zniszczeniu). Katedrę po wojnie odbudowano w stylu gotyckim (tzw. regotyzacja). W podziemiach świątyni spoczywają m.in. doczesne szczątki władców Polski, począwszy od Mieszka I aż do Kazimierza Odnowiciela.
• Renesansowy ratusz znajduje się na Starym Rynku. Obecny wygląd budynek, który powstał w XVI wieku, zyskał podczas przebudowy, która odbyła się w latach 1781-1784 i była prowadzona przez słynnego włoskiego architekta Jana Baptystę Quadro. Najbardziej charakterystycznym elementem jest wieża z zegarem, przed którym codziennie o godzinie 12.00 ukazują się dwa trykające się koziołki. Budynek dawnego ratusza obecnie pełni funkcję siedziby Muzeum Historii Miasta Poznań.
• Bazylika Matki Bożej Nieustającej Pomocy, św. Marii Magdaleny i św. Stanisława Biskupa (Fara Poznańska), zlokalizowana jest przy ul. Gołębiej 1a. Budynek powstał w połowie XVII wieku. W czasie II wojny światowej, wnętrze zostało ograbione, lecz sama konstrukcja zachowała się w dobrym stanie. Obecnie (od roku 1990) trwają tu prace renowacyjne. W kościele w każdą sobotę (w okresie letnim natomiast codziennie) odbywają się koncerty na XIX-wiecznych organach.
• Zamek Cesarski znajduje się przy ul. św. Marcina 80/82. Budynek został wybudowany dla Wilhelma II, czyli ostatniego cesarza niemieckiego i króla Prus. Zamek, którego budowa trwała tylko 5 lat (od 1905 do 1910 roku), wzniesiony jest w stylu neoromańskim. Po powstaniu wielkopolskim (w wyniku którego Wielkopolska wróciła do Polski) zamek przejął Skarb Państwa i został oddany do dyspozycji prezydenta. II wojnę światową zamek przetrwał bez większych uszkodzeń. Obecnie znajduje się pod zarządem
• Centrum Kultury ZAMEK i pełni funkcje kulturalne. Znajdują się tu sale wystawowe, sale koncertowe, jak również mają swoje siedziby różne instytucje kulturalne oraz znajduje się Muzeum Powstania Poznańskiego – Czerwiec 1956.
• Zamek Przemysława (Góra Przemysława 1) – historia tego zamku sięga XIII wieku, kiedy z polecenia księcia wielkopolskiego Przemysława I, na wzgórzu, wybudowano kamienną wieżę mieszkalną. Na przełomie wieków XIII i XIV wykonano rozbudowę zamku. Niestety budowla wykonana w stylu gotyckim spłonęła w pierwszej połowie XVI wieku. Zamek został odbudowany w stylu renesansowym, ale kolejne zawirowania historii (potop szwedzki, wojna północna) sprawiły, że zamek zaczął podupadać. Podczas działań wojennych w czasie II wojny światowej budynek został poważnie zniszczony, po wojnie odbudowano tylko skrzydło, które pod koniec XVIII wieku wybudowano na zlecenie Kazimierza Raczyńskiego (starosty generalnego Wielkopolski) oraz wieżę mieszkalną (nazywaną też kuchnią królewską). W roku 2016 nastąpiło otwarcie odbudowanej głównej bryły zamku, jednak nie w formie historycznej, a jedynie nawiązującej do jej dawnego kształtu. Obecnie znajduje się tu Muzeum Sztuk Użytkowych (jest to oddział Muzeum Narodowego w Poznaniu).

Biblioteka Raczyńskich (pl. Wolności 19) – budynek został wybudowany w latach 1822-1828, a rok później otworzona została biblioteka miejska. Pomysłodawcą i fundatorem był Edward hrabia Raczyński. Budynek został niemal całkowicie zniszczony podczas II wojny światowej. Również księgozbiór uległ zniszczeniu, ocalały jedynie książki, które wcześniej kierownik komisaryczny wywiózł do podpoznańskiego majątku (około 17 tysięcy książek). Po wojnie, w latach 50. XX wieku odbudowano gmach i oddano do użytku. Na początku XXI wieku bibliotekę zmodernizowano i rozbudowano. Gmach pełni swą pierwotną funkcję – znajdują się w nim czytelnie, wypożyczalnia, biblioteka dla dzieci, filia dla osób niewidomych i niedowidzących, dział zbiorów specjalnych.

Teatr Polski przy ul. 27 Grudnia 8/10 został wybudowany w latach 1873-1875, w stylu włoskiego renesansu. Grunt pod budowę ufundował Bolesław hrabia Potocki, zaś sam budynek sfinansowany został ze składek społecznych. Teatr by miejscem, które służyło w czasach zaborów, zachowaniu polskiej kultury (odbywały się tu przedstawienia w języku polskim). II wojna światowa obeszła się łaskawie z budynkiem, który przetrwał ją praktycznie bez zniszczeń i już w kwietniu roku 1945 znowu zaczął działać. Budynek cały czas pełni swą pierwotną funkcję.

Dworzec Cesarski – Dworzec Letni to budynek dworca kolejowego, który powstał w roku 1913 jako dworzec przeznaczony wyłącznie na potrzeby cesarza Wilhelma II i cesarskiej rodziny. Sam cesarz był na dworcu tylko raz. Natomiast budynek stał się miejscem symbolicznym dla Polaków, gdyż to właśnie tu w grudniu 1918 pojawił się Ignacy Jan Paderewski, owacyjnie witamy przez tłum poznaniaków i to właśnie ta wizyta była iskrą, która wznieciła wybuch powstania wielkopolskiego. W okresie międzywojnia z dworca korzystali głównie naczelnik państwa (Józef Piłsudski) oraz prezydent Polski (Stanisław Wojciechowski). Po II wojnie światowej dworzec przez jakiś czas stanowił stację dla pociągów odjeżdżających do podpoznańskich letnisk, jednak powoli tracił na znaczeniu i powoli niszczał. Dopiero Na początku XXI wieku przeszedł remont i modernizację, która przywróciła mu dawną świetność i historyczną formę. Budynek obecnie funkcjonuje jako Centrum Obsługi Klienta, mieszczą się w nim m.in. kasy biletowe.

Tradycyjne potrawy – gdzie i co jeść w Poznaniu.

Poznań to także miasto, gdzie świetnie będą czuć się smakosze. Miasto jako stolica Wielkopolski może pochwalić się wieloma restauracjami, serwującymi pyszne tradycyjne dania, do których należą:

• pyry z gzikiem - ziemniaki gotowane w mundurkach z dodatkiem tłustego białego sera z cebulką,
• szare kluski (robione z surowych ziemniaków) ze skwarkami i kiszoną kapustą,
• szagówki - rodzaj ziemniaczanych kluseczek, robionych z gotowanych w mundurkach ziemniaków – bardzo podobne do kopytek,
• kaczka pieczona po wielkopolsku, często nadziewana jabłkami, podawana z drożdżowymi pyzami i modrą kapustą,
• czernina - zupa o słodko-kwaśnym smaku, z dodatkiem octu i suszonych owoców, przygotowywana w oparciu o rosół i krew kaczki,
• zrazy zawijane po wielkopolsku z mięsa wołowego, nadziewane słoniną, cebulka i pokruszonym chlebem, a następnie duszone.
• galart (zimne nóżki, studzienina) – galaretka z mięsem i warzywami,
• zupa ślepe ryby – wbrew nazwie, nie ma w niej ryb. Jest to zupa robiona na mięsie, z warzywami i ziemniakami, zabielana śmietaną lub mlekiem.

Takie (i dużo innych) smakołyków serwuje m.in.: Restauracja Bamberka (Stary Rynek 2), Restauracja Hycka (Rynek Śródecki 17), Pyra Bar (ul. Garbary 6/7), Modra Kuchnia (ul. Mickiewicza 18/2), Restauracja Tumska (ul. Ostrów Tumski 5a), Wiejskie Jadło (Stary Rynek 77).

Wyjątkowym dniem dla Poznania jest 11 listopada, gdy obchodzone jest święto św. Marcina. Ściśle związany z obchodami święta jest kulinarny symbol Poznania – czyli rogal świętomarciński. Rogal ten to słodki wypiek z ciasta półfrancuskiego z nadzieniem z białego maku z owocami kandyzowanymi. Aby rogal mógł być nazwany świętomarciński musi uzyskać certyfikat Kapituły Poznańskiego Tradycyjnego Rogala Świętomarcińskiego. Te pyszne rogale świętomarcińskie, oprócz tego, że są atrybutem festynu, stanowią także o podtrzymywaniu średniowiecznej tradycji obszaru Wielkopolski.