Noclegi w pobliżu Zamku Królewskiego w Nowym Sączu

Nowy Sącz to najpiękniejsza perła Ziemi Sądeckiej, łącząca osiągnięcia nowoczesnej architektury z zabytkową i ponadczasową urbanistyką i murami zamków największych władców. Niezwykle bogata historia oraz malownicze położenie wśród Beskidów, a także w pobliżu Jeziora Rożnowskiego przyciągają turystów ze wszystkich zakątków Polski.

W królewskim gronie

Zamek królewski to jeden z najcenniejszych zabytków miasta Nowy Sącz. Został wzniesiony na polecenie samego Kazimierza Wielkiego w latach 1350-1360. Budowla wraz z okalającymi murami broniła wstępu do Nowego Sącza. Niestety badacze, miejscowe władze i działacze lokalni nie dysponują szczegółowymi danymi na temat ówczesnego wyglądu średniowiecznej twierdzy. Wiadomo jednak, iż zamek gościł wiele znakomitych osobistości, wśród których należy wymienić Władysława Jagiełłę i jego rodzinę, Ludwika Węgierskiego, który wracał do Krakowa, aby został królem Polski, a także królową Jadwigę Andegaweńską. W kwietniu 1410 roku nowosądecki zamek był miejscem narad króla z wielkim księciem litewskim Witoldem przed wojną z zakonem krzyżackim. W późniejszych latach był przede wszystkim siedzibą starostów.

Koniec okresu świetności

Wiek XVII i XVIII nie był łaskawy dla zamku. W 1611 roku budowla została zniszczona podczas pożaru miasta, jednak w niedługim czasie Lubomirscy przeprowadzili odbudowę w stylu renesansowym, powiększając pierwotną twierdzę w dodatkowe mury obronne, dwie baszty - Zamkową i Szlachecką oraz Furtę prowadzącą nad Dunajec. Ponadto zamek zyskał okazałą, reprezentacyjną salę zwaną księżycową. Zniszczenia dokonane w czasie potopu szwedzkiego, a także kryzys gospodarczy i jego następstwa doprowadzały budynek do stopniowej ruiny. W późniejszych czasach gościł tu jeszcze król Jan III Sobieski, jednak dawny zamek królewski coraz bardziej tracił na znaczeniu i wartości. W 1768 roku konfederaci barscy wywołali w jednej z sal pożar, który pochłonął znaczną część budowli.

Okres zaborów był czasem postępującego niszczenia, a zamek został pozbawiony murów i baszty. Mimo ogromnych zniszczeń w XX wieku wielokrotnie podejmowano próby odbudowy dawnej rezydencji królów. Przez pewien czas działało tu nawet Muzeum Ziemi Sadeckiej. Ostateczny cios zadała jednak II wojna świata, kiedy budynek był magazynem niemieckiej amunicji. U schyłku wojny budowla została wysadzona w powietrze, czyniąc z zamku prawdziwą ruinę. Do dnia dzisiejszego zamek nie został odbudowany, jednak istnieją plany jego rekonstrukcji. Dotychczas przywrócono jedynie Basztę Kowalską.