Noclegi w pobliżu Teatru Wielkiego w Warszawie

Mieści się tutaj Opera i Balet Narodowy, dwie z trzech scen Teatru Narodowego oraz Muzeum Teatralne. Teatr Wielki w Warszawie to jedna z bardziej charakterystycznych budowli stolicy, przed którą stoi pomnik ojca teatru polskiego – Wojciecha Bogusławskiego.

Świat opery

Teatr Wielki wybudowany został w stylu neoklasycystycznych według projektu Antonio Corazziego w latach 1825-1833 na miejscu dawnego kompleksu handlowo-usługowego – Marywil. Od początku miał być siedzibą Teatru Narodowego, a kamień węgielny pod jego budowę został położony w 150. rocznicę powołania tej instytucji do życia. Projekt inspirowany był teatrem S. Carlo Nicoliniego znajdującym się w Neapolu. Pierwsze przedstawienie w nowym teatrze odbyło się w 1833 roku. Wystawiono operę Gioacchina Rossiniego „Cyrulik sewilski”, a także balet Karola Kurpińskiego „Zabawa tancerska”.

Miejsce dziejowych wydarzeń

Gmach Teatru Wielkiego był świadkiem licznych wydarzeń z historii Polski m. in. w 1862 roku nieudanego zamachu na życie namiestnika Królestwa Polskiego – Wielkiego Księcia Konstantego. Wydarzenie to upamiętnia dramat Stanisława Wyspiańskiego „Noc listopadowa” wystawiony już we współczesnych nam czasach na inaugurację otwarcia odnowionego Teatru Narodowego przez Jerzego Grzegorzewskiego. To tutaj też rozpoczęły się wydarzenia marca ’68 od protestów studentów przeciwko zdjęciu z afisza „Dziadów” w reżyserii Kazimierza Dejmka, w których socjalistyczne władze doszukały się antyrządowej i antyradzieckiej wymowy.

Teatr obecnie

Gmach Teatru Wielkiego zniszczono w czasie walk w obronie Warszawy w 1939 roku, a reszty zniszczenia dokonały wojska niemieckie po upadku Powstania Warszawskiego. Po wojnie w 1951 roku ogłoszono konkurs na przebudowę zachowanych resztek budowli, który wygrał architekt Bogdan Pniewski. Zaproponował on nową elewację od strony placu Zwycięstwa – obecnego placu Józefa Piłsudskiego i nowe wnętrza teatru wraz z jedną z największych w Europie scen operowych. Na ponowne otwarcie gmachu w 1965 roku pokazano operę „Straszny dwór” Stanisława Moniuszki. W 2002 roku odsłonięta została natomiast planowana w projekcie Antonia Corazziego kwadryga nad wejściem do Teatru Wielkiego – rzeźba opiekuna sztuk pięknych – Apollina, powożącego pojazdem zaprzężonym w cztery konie. Wnętrza Teatru Wielkiego można oglądać w trakcie przerw w przedstawieniach operowych lub umawiając się na wizytę telefonicznie w Muzeum Teatralnym.