Noclegi w pobliżu Rezerwatu przyrody Mierzeja Sarbska

Łeba jest miejscem wyjątkowym ze względu na swoje położenie w malowniczym krajobrazie otuliny Narodowego Parku Słowińskiego. Jej najbardziej charakterystycznymi elementami są ruchome wydmy – ciągle przesypujące ziarna piasku ze swoich szczytów pod wpływem wiatru. Utworzony w 1976 roku rezerwat przyrody Mierzeja Sarbska to wyjątkowe miejsce w Łebie o powierzchni ponad 500 hektarów, obejmującej powierzchnię mierzei, która oddziela znajdujące się tutaj jezioro Sarbsko od Morza Bałtyckiego.

Ochrona wydm

Rezerwat został utworzony w celu ochrony ruchomych wydm parabolicznych, których wysokość sięga czasem do 24 metrów n.p.m. Mierzeja Sarbska jest uznawana za jeden z najpiękniejszych fragmentów polskiego wybrzeża, będąc miniaturą leżącego w oddaleniu kilku kilometrów na zachód Słowińskiego Parku Narodowego. Ze względu na występujące na jej terenie unikatowe gatunki roślin, objęta jest częściową ochroną.

Roślinność

Na terenie Rezerwatu Mierzeja Sarbska można zaobserwować nie tylko niezwykłe zjawisko ruchomych wydm parabolicznych, ale też rosnący tutaj bór bażynowy – czyli sosnowy las wyrastający najczęściej na glebach bielicowych z luźnych piasków i nadmorskich wydmach, dobrze zachowane płaty brzezin, a także fragmenty borów bagiennych i olsów.

Unikatowym zjawiskiem przyrodniczym występującym na terenie rezerwatu przyrody Mierzeja Sarbska są zbiorowiska w między wydmowych zagłębieniach deflacyjnych tworzone przez krzewinki, takie jak: wrzos zwyczajny, bażyna czarna, wierzba płożąca piaskowa oraz borówka bagienna. Na terenie rezerwatu występują także chronione gatunki roślin: długosz królewski, fiołek torfowy, rosiczka długolistna i pośrednia, turzyca bagienna, wątlik błotny lub woskownica europejska i wełnianeczka darniowa. Rezerwat i jego okolice są prawdziwym rajem dla znawców wyjątkowo rzadko pojawiającej się na polskich terenach roślinności.