Noclegi w pobliżu Parku Oruńskiego w Gdańsku

Gdańsk to miasto, którego duża część związana jest od wieków z transportem dóbr oraz z produkcją okrętów i statków. Turystów najczęściej można tu spotkać na terenie zabytkowych dzielnic, a także na plaży. Jednak Gdańsk to także miasto bardzo zazielenione, gdzie na spacer można wybrać się do jednego z wielu parków. Niektóre, jak zabytkowy Park Oruński, powinny być punktem obowiązkowym na trasie wycieczek każdego turysty.

Położenie

Park Oruński w Gdańsku położony jest w południowej części miasta, na terenie dzielnicy Orunia-Św. Wojciech-Lipce, przy granicy z dzielnicą Chełm. Należy też do „Doliny Potoku Oruńskiego” – zespołu krajobrazowo-przyrodniczego. Łączna powierzchnia parku to 19 hektarów. Z centrum najłatwiej dojechać tutaj drogą wojewódzką nr 91 albo równoległą do niej ulicą Raduńską, będącą przedłużeniem ulicy Zamiejskiej. Oprócz kursujących tu autobusów, do dyspozycji podróżnych jest także stacja Gdańsk Orunia oddalona od parku o kilkaset metrów.

Historia

W czasach historycznych na terenie Oruni znajdowały się przede wszystkim dwory mieszczan, w których spędzali oni wolny czas. Wśród tych dworków stał także dworek myśliwski, należący do braci Tewes. Istniał on tu już na pewno w 1599 roku. Później nieruchomość zakupił gdański burmistrz, który zainwestował pieniądze w rozbudowę parku – pojawiły się wtedy stawy oraz strumień.

W I połowie XVI stulecia dwór przejął kolejny gdański burmistrz Zierenberg, który urządzał tutaj spotkania miejskiej elity. Nie zapomniał on również o ogrodzie, który urządzono według renesansowej mody. W kolejnych latach ogród i dwór przechodziły różne metamorfozy: pojawił się ogród botaniczny, a w dworku zatrzymywali się wojskowi i monarchowie. W 1918 roku ogród przeszedł na własność miasta, a po wojnie stał się własnością państwową. Ostatnio podjęto różnego rodzaju prace, które mają na celu przywrócić parkowi XIX-wieczny charakter.

Przyroda i turystyka

Park leży w dolinie Potoku Oruńskiego co sprawia, że rosną tutaj inne gatunki, niż na okolicznych terenach. Występuje tu kilkadziesiąt ciekawych gatunków roślin, w tym kilka chronionych. Na wzgórzach parku rosną również liczne drzewa buki, dęby czy lipy. Sześć z nich to dzisiaj pomniki przyrody. Niesamowita atmosfera parku sprawia, że jest on chętnie odwiedzany zarówno przez turystów, jak i mieszkańców z okolicznych osiedli. Na terenie parku mieści się również Narodowe Centrum Kultury Tatarów Rzeczpospolitej Polskiej im. Leona Mirzy Kryczyńskiego, przy którym działa meczet, a także stała wystawa poświęcona historii Tatarów na ziemiach polskich.