Noclegi w pobliżu ruin zamku krzyżackiego w Elblągu

Zamek krzyżacki w Elblągu mieścił się przed laty w południowo-zachodniej części miasta, jednak w 1454 roku został zburzony przez okolicznych mieszkańców. Pomimo tego, iż po dawnym zamku pozostały jedynie ruiny, to warto wiedzieć o tym, iż w dawnych czasach znajdowała się w nim zbrojownia, skarbiec, refektarz, a także pomieszczenia mieszkalne ważnych osobistości Zakonu Krzyżackiego. W zamkowej kaplicy znajdowały się relikwie św. Krzyża, które Hermanowi von Salza podarował ówczesny cesarz Niemiec – Fryderyk II Wielki.

Historia

Zamek Krzyżacki w Elblągu powstał najprawdopodobniej w 1237 roku, czyli w czasie, gdy zakon krzyżacki zdobył ziemie Pomezanii. Zgodnie z przekazem Nikolausa von Joroschina zakon rozpoczął wtedy wojnę z Pogezanami w celu pozyskania materiału na wzniesienie budowli. W tym czasie twierdza została prawdopodobnie zniszczona przez pogan, jednak po zakończeniu walk rozpoczęła się jej odbudowa. Warto wiedzieć, iż badania archeologiczne, które zostały jakiś czas temu przeprowadzone nie potwierdziły jednak, iż we wskazanym miejscu istniał kiedykolwiek zamek. Niedaleko fortecy w 1238 roku powstał klasztor dominikanów, natomiast na przełomie 1239 i 1240 roku rozpoczęto budowę nowego zamku z cegły i kamienia. Prace trwały kilkanaście lat, a zamek miał wówczas stać się rezydencją wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego. Z tego też względu w tym czasie rozpoczęła się budowa kościoła św. Andrzeja, w którym znalazły się relikwie Krzyża Prawdziwego, które w 1232 roku Hermann von Salza otrzymał od rzymskiego cesarza.

Ruiny

W 1440 roku w Elblągu utworzono Związek Pruski, a z powodu obciążeń podatkowych oraz ograniczenia praw mieszkańcy postanowili przeprowadzić powstanie i w 1454 roku uderzyli na zamek, zdobywając go. W celu osłabienia potęgi Zakonu doszło wówczas do zburzenia zamku, natomiast w 1554 roku ruiny zostały ostatecznie rozebrane. Jedynym zachowanym obiektem był budynek dawnej słodowni, który do dziś można oglądać. Warto przy tym podkreślić, iż w 1945 roku zamek został wprawdzie odbudowany, a w latach 1979-1986 został przeznaczony na cele muzealne, jednak nie przypominał on już dawnej budowli, a liczne badania archeologiczne nie pomogły niestety ustalić jego pierwotnego wyglądu.