Willa Dorotka

Chcąc poczuć się luksusowo wcale nie trzeba korzystać z usług wielogwiazdkowych hoteli, które nierzadko trącą pewnego rodzaju sztywnością i brakiem przyjaznej dla gości atmosfery. To, co rzeczywiści poprawia komfort wypoczynku to bez wątpienia świadomość, że można poczuć się, jak w domu będąc jednocześnie daleko od codziennych zmartwień. Chcąc poczuć to na własnej skórze, warto udać się do Willi Dorotka, która umiejętnie łączy w sobie nowoczesność i tradycję. Jednocześnie dzięki bezpretensjonalnemu i pozbawionemu sieciowych ograniczeń wystrojowi wnętrz można poczuć się tutaj, jak w rodzinnym domu, który przyjmuje nas nie, jak gości hotelowych, ale dawno nie widzianych przyjaciół.

Willa Dorotka jest ulokowana w uzdrowiskowej części Buska. Gwarantuje to ciszę, spokój oraz pewność odpoczynku w zdrowych, naturalnych warunkach. Tuż obok granicy willi znajduje się Park Zdrojowy, który urzeka nie tylko swoim pięknej ale także bogactwem występującej tutaj przyrody.

Odkrywające na nowo swoje turystyczne walory województwo świętokrzyskie staje się jednym z częściej odwiedzanych regionów Polski. Warto przyjechać do tej pięknej krainy i skorzystać z oferty ją przedstawia Willa Dorotka. Na odwiedzających czekają bowiem odnowione, w pełni wyposażone pokoje mogące pomieścić zarówno jedna jak i dwie osoby oraz pokoje rodzinne, które przyjmą rodziców oraz dzieci. Wszystkie pokoje posiadają łazienkę z kabina prysznicową, suszarką oraz do bezprzewodowego internetu.

Wokół Willi Dorotka, poza Parkiem Zdrojowym czeka wiele atrakcji, które warto odwiedzić i nacieszyć oczy ich pięknem. W okolicy Buska Zdrój można odwiedzić jedno z wielu miejsc, która na pewno na długo zapadną pamięć. Wystarczy wymienić tu: - rezerwat przyrody w Skorocicach - drewniany kościółek św. Leonarda z 1699 roku - niezwykła sosna z odsłoniętymi korzeniami, - park zdrojowy otwarty od 1836r., - ławeczka Wojtka Belona, twórcy i lidera Wolnej Grupy Bukowina, - dom Krystyny Jamroz, - łazienki i oranżerie z 1830-1836r., - synagoga z 1929r., - sanatorium Marconi z 1836r., - kościółek zdrojowy św. Anny z 1884r., - zespół klasztoru, dawniej Norbetanów (XVI/XVII, XVIII w.), - cmentarz wojenny z 1917 r.