Noclegi w pobliżu Kościoła Matki Boskiej Bolesnej i Św. Wojciecha w Opolu

Nazywany Kościołem Na Górce – Kościół Matki Boskiej Bolesnej i św. Wojciecha w Opolu nosi tę powszechną nazwę dzięki umiejscowieniu go na najwyższym wzgórzu tego miasta – Wzgórzu Uniwersyteckim, określanym wśród miejscowych mianem Opolskiego Akropolu.

Historia kościoła

Kościół Matki Boskiej Bolesnej i św. Wojciecha nawiązuje do historii i tradycji chrześcijaństwa na terenach Polski. Według tradycji, to właśnie na Opolskim Akropolu święty Wojciech nawracał ludność słowiańską na chrześcijaństwo głosząc Słowo Boże. Na pamiątkę tego wydarzenia, na miejscu jego kazań został wybudowany kościół, którego początki sięgają prawdopodobnie 1000 roku.

Wtedy to wybudowano budowlę drewnianą, która nie przetrwała do naszych czasów. Została bowiem zastąpiona w 1400 roku okazałą budowlą w stylu gotyckim z cegły. Jej fragmenty można dostrzec w murach prezbiterium, które ma charakterystyczne dla tamtych czasów przypory oraz okna w kształcie ostrołuków. Również murowana budowla jednak nie miała możliwości zachowania się w postaci niezmienionej, ze względu na liczne pożary i zniszczenia w dawnych latach. Dzisiejszy styl zawdzięcza odbudowie w stylu barokowym z rokokową fasadą, obecnie nawiązującą bardziej do stylistyki kościołów wczesnoromańskich.

Wnętrza kościoła

We wnętrzu Kościoła Matki Boskiej Bolesnej i św. Wojciecha zachowały się liczne elementy barokowego wystroju. Do najcenniejszych zabytków sztuki sakralnej należą m. in.: otoczony kultem obraz Matki Boskiej Częstochowskiej z Brodów znajdujący się w bocznej kaplicy Matki Bożej Częstochowskiej, w nawie głównej mieści się przywieziony w 1946 roku ze Stanisławowa obraz alegoryczny przedstawiający Niepokalaną, a także barokowy ołtarz znajdujący się od 1875 roku w prezbiterium z obrazem przedstawiającym Chwałę św. Wojciecha.

W podziemiach kościoła znajdują się groby dobrodziejów świątyni, a także duchownych, wśród nich błogosławionego Władysława Hermana, biskupa Jana Kropidły czy dominikanów, którzy przez wiele lat opiekowali się świątynią, aż do XIX wieku. W 2005 roku kościół otrzymał relikwie swojego patrona – świętego Wojciecha, które zostały podarowane w srebrnym relikwiarzu przez księdza prałata Zygmunta Nabzdyka.