Noclegi w pobliżu Cerkwi św. Paraskewy w Górzance

Dawna cerkiew greckokatolicka świętej Paraskewy, a obecnie kościół rzymskokatolicki pod wezwaniem Wniebowstąpienia Pana Jezusa, został wybudowany na łagodnym wzniesieniu w Bieszczadach, w malowniczej wsi Górzanka, przy drodze łączącej Wołkowyję z Baligrodem.

Powstanie świątyni

Pierwsze wzmianki o cerkwi pochodzą już z 1599 roku. Wiemy z nich, że ta stojąca na wzgórzu Bylite cerkiew była cerkwią drewnianą i spłonęła przed 1718 rokiem. Jednak wkrótce zbudowano nową, a niedługo potem, w 1835 roku - kolejną, którą to możemy podziwiać aż do dzisiaj. Za jej fundatora uważa się ówczesnego właściciela wsi - Feliksa Giebułtowskiego. Konsekracja cerkwi odbyła się 10 września 1838 roku. 74 lata później świątynię wyremontowano i od 1948 roku użytkowana jest jako parafialny kościół rzymskokatolicki pod wezwaniem Wniebowstąpienia Pana Jezusa. Do roku 1969 kościół ten był kościołem filialnym.

Walory zewnętrzne

Opierająca się na kamiennej podmurówce świątynia o konstrukcji zrębowej jest budowlą drewnianą i orientowaną, dzielącą się na nawę i zbudowane na planie kwadratu prezbiterium z zakrystią od jego północnej strony. Natomiast sama nawa ma kształt prostokąta i od zachodniej strony połączona jest z przedsionkiem, nad którym wznosi się efektowna wieżyczka. Zarówno wewnątrz jak i na zewnątrz ściany nawy wzmocnione są pionowymi, ściągniętymi śrubami kleszczami. Ich zadaniem jest ochrona ścian przed wypaczaniem. Prezbiterium przykrywa kalenicowy dach o trzech wklęsłych połaciach, zaś ten nad zakrystią i nawą jest nieco wyższy i dwuspadowy, z sześcioboczną wieżyczką zwieńczoną cebulastą kopułą.

Zabytkowe elementy wyposażenia

W środku kościoła można obejrzeć pozostałości po XVIII – wiecznym ikonostasie składającym się z pięknych, polichromowanych płaskorzeźb. Na początku XX wieku zakwestionowano go jako niekanoniczny, ponieważ odbiegał on od dokładnie zdefiniowanego wzorca ikonicznego, dlatego rozbudowano go w 1912 roku. Jednak, dzięki staraniom księdza Piotra Bartnika, na początku wieku XXI został on odrestaurowany, ponownie zaaranżowany we wnętrzu kościoła i niedługo później poświęcony przez księdza bp. Adama Szala. Oprócz ikonostasu w świątyni można podziwiać także ołtarz główny i dwa ołtarze boczne pochodzące z okresu wybudowania cerkwi. Ołtarz, na którym znajduje się namalowany w XIX wieku obraz świętego Ignacego Loyoli, został sprowadzony z poprzedniego kościoła. W świątyni można również obejrzeć dwa procesyjne krzyże, dwa cynowe lichtarze, późnobarokowy krucyfiks oraz rzeźbione konfesjonały pochodzące z dawnej cerkwi. Natomiast obok kościoła można podziwiać piękną dzwonnicę z II połowy XIX wieku, kryjącą w sobie dzwon z 1744 roku. Po obejrzeniu cerkwi warto także udać się na położony przy niej cmentarz, na którym mieści się między innymi pochodzący z 1875 roku kamienny nagrobek Maksyma Pietraża.