Noclegi w pobliżu Rezerwatu Przyrody Butorza

Rezerwat Przyrody Butorza położony jest na północnych zboczach góry Rachowiec, która znajduje się na wysokości 953 m n.p.m. Teren rezerwatu zajmuje powierzchnię około 30 ha i rozciąga się pomiędzy torami linii kolejowej biegnącej od Żywca do Zwardonia.

Historia i walory turystyczne

Rezerwat Przyrody Butorza został utworzony 27 lipca 1961 roku poprzez zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego w celu zachowania dobrze wykształconych powierzchni dolnoreglowego boru jodłowo-świerkowego. W rezerwacie można wyodrębnić trzy zespoły leśne, a mianowicie wspomniany powyżej dolnoreglowy bór świerkowo-jodłowy, żyzną buczynę karpacką, a także bagienną olszynę górską. Na powierzchni tego rezerwatu występują przede wszystkim świerki, które zaliczane są do lokalnej odmiany tzw. świerka istebniańskiego. W większości drzewa te pochodzą ze sztucznych nasadzeń, jednak najciekawsze jest to, iż wiele z tych drzew osiągnęło wysokość ponad 35 m.

Podział występowania roślinności

W górnej części rezerwatu można zobaczyć m. in. jeżynę gruczołowatą, przez co w tym właśnie miejscu świerki nie mają szans na naturalne odnowienie się, natomiast w dolnej części jest to możliwe. Centralną część rezerwatu zajmują strome zbocza i porasta je żyzna buczyna karpacka. W tym miejscu rosną takie drzewa jak buk zwyczajny oraz jawor. Najniższa część rezerwatu zbudowana jest na podłożu z łupków, jednak z czasem rozwinął się w tym miejscu dosyć mały odcinek bagiennej olszyny górskiej. W tej części rezerwatu rośnie nie tylko olsza szara, ale również świerki oraz wierzba iwa. W zdecydowanej większości pokrycie gruntu stanowią mchy, które nadają temu miejscu niezwykłego charakteru. Niestety w ciągu ostatnich kilku lat stan drzew w rezerwacie uległ znacznemu pogorszeniu, przez co wiele z nich obumiera i z uwagi na charakterystyczne podłoże nie są one w stanie się odnowić. W 2004 roku przez rezerwat przeszła potężna wichura, dlatego też rok później Nadleśnictwo Ujsoły wystąpiło z wnioskiem o likwidację tego rezerwatu, jednak Wojewódzka Rada Ochrony Przyrody nie przychyliła się do tego wniosku, dzięki czemu obecnie można podziwiać jego przepiękny krajobraz.